znaki drogowe

См. также в других словарях:

• drogowy — drogowywi «dotyczący drogi szlaku komunikacyjnego» Nasyp drogowy. Ruch drogowy. Pracownicy drogowi. Służba drogowa. Budownictwo, prace drogowe. ∆ Dozorca drogowy → dróżnik ∆ Sieć drogowa «drogi, szosy, gościńce» …   Słownik języka polskiego

• znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… …   Słownik języka polskiego

• mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… …   Słownik języka polskiego

• odwoławczy — 1. «dotyczący odwołania się; rozpatrujący odwołania» Sąd odwoławczy. Pismo odwoławcze. Postępowanie odwoławcze. ∆ praw. Środek odwoławczy «możność uzyskania zmiany wyroku przyznana stronie, która przegrała proces» 2. «odwołujący, unieważniający,… …   Słownik języka polskiego

• przestawny — «dający się przestawiać, przesuwać» Przestawne znaki drogowe. ∆ lit. Szyk przestawny «szyk zdania, w którym zastosowana jest przestawnia, odmienny od zwykłego» …   Słownik języka polskiego

• przeoczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, przeoczaćam, przeoczaća, przeoczaćają, przeoczaćany {{/stl 8}}– przeoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przeoczaćczę, przeoczaćczy, przeoczaćony {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dostrzegać czegoś, nie zauważać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień